Handen in de lucht en waterige ogen
omdat ik Allah vaak heb voorgelogen
Spijt en verdriet, diep zwaar in mijn hart
omdat ik in duister leefde en Allah vergat
Pijnlijk en hopeloos kijk ik om mij heen
beseffend dat mijn hart aanvoelt als steen
Niet gevoed door de verzen, door de Koraan
opgeslokt in mijn emoties, in een leeg bestaan
Dan opeens vallen de tranen, als een waterval
en haat ik de zonden, of de kans dat ik verval
Ik wend me dan tot Allah, berouwvol naar Zijn Genade
en vul ik mijn hart en leven, enkel nog met goede daden
