Heden

Als een mengelmoes van optimisme en pessimisme
golft het heen en weer, egoïsme of toch altruïsme
om je heen reflecteert het oog dat wat in 't hart zit
een glans, een sprankel, is het zwart of is het wit?

Tegenstellingen botsen tegen elkaar aan, 't is uniek
met een kracht als die van de leer platentektoniek
zoals vuur en water elkaar niet kunnen verdragen
en licht en donker elkaar aflossen, nachten en dagen

Mijn energie wordt uit mij gezogen evenals het bloed
wanneer 'n mug mijn huid doorprikt en 't rood begroet
in de verte zie ik het flitsen, een litteken uit het verleden
ik grijp me vast, ik leef dag bij dag, begin bij het heden.