Waarheid

Ik aanschouw vormen, maar zie illusies
de waarheid is bedolven in interne ruzies
word niet geaccepteerd, het is bedolven
onwetendheid heerst met grote hoge golven

Ik omhels de tijd en laat het elke dag achter
mijn hartslag lijkt harder, maar wordt zachter
ooit begroet ik aan mijn eind de poortwachter
maar eerst treft mijn laatste adem z'n slachter

Ik denk vaag, zie troebel, mis de scherpheid
behalve als ik mijn hart van onkunde bevrijd
van dwaling, van zonden, van haraam genot
de waarheid is duidelijk, eveneens elk verbod